ΤΑΠΕΙΝΟ

Δεν ζηλεύω τα φαντακτερά
μα ψεύτικα στολίδια της ζωής
ούτε ποθώ τα πλάνα της χαμόγελα.
Μου φτάνουνε τα ταπεινά μα σίγουρα
τ’ αληθινά κι ας είναι σκυθρωπά
τα κερδισμένα με σκληρό μα τίμιο αγώνα.

Παρά να γίνω οροφή και να σαπίσω
καλύτερα να μείνω πάντα πάτωμα γερό
δοσμένος στην αγκάλη της μητέρας ποίησης
σαν οι σκληροί καιροί με δέρνουν.

Δε θέλω να με πούνε ποιητή μεγάλο
οι φειδωλοί του έργου μου κριτές
μ’ αρκεί που βρήκα στη ζωή
την Ποίηση καταφυγή...

«Η τρίτη απόφαση», 1988