ΤΟ ΦΩΣ ΠΕΡΙΠΟΛΕΙ

Το Φως
στ' άγρια κύματα περιπολεί
για τους παραδαρμένους

ναυαγοσώστης έμπειρος ρίχνει σκοινί
άλλη φουρτούνα δεν θ' αντέξουμε
μπάζει πολλά νερά το σαπιοκάραβό μας
μαντίλια ομίχλης σφιχτοδένουνε τα μάτια μας
και ψηλαφώντας περπατάμε
καθώς να παίζαμε τυφλόμυγα
φάρου παράθυρο δεν διακρίνουμε
κανένα στον ορίζοντα
φωνές των γλάρων φιλικές
αναμαλλιάρες φοινικές
πολύ μας λείψατε
σας νοσταλγούμε
εικόνες άλλες δεν θα δούμε
- αχ αυτή η ομίχλη -
ελπίδα μας μοναδική το Φως
γιατί πού ξέρεις
ακόμη κι έτσι στα τυφλά
μπορεί ν' αρπάξουμε την άκρη του σκοινιού του συμπτωματικά
και να σωθούμε.

"Φως εκ Φωτός", 1994