ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ

                  (Στον πατέρα μου, που τόσο πάλεψε για μας)

Απόψε, καλέ µου πατέρα,

που ξαγρυπνώ στη μοναξιά µου
κυνηγηµένος πάλι
από τη θλίψη µου για το φεγγάρι
που µάτωσε το πρόσωπο στα βάτα
αναλογίστηκα τα βάσανά σου
και σκέφτηκα πως δεν µπορεί.
κανένα πέλαγος να τα χωρέσει.

Απόψε, καλέ µου πατέρα,

που βλέπω µπροστά µου ξεκάθαρα
τα παιδικά µου χρόνια
να µε κοιτάζουν δακρυσµένα
από τα παραθύρια τ' άπειρου
και να µου κάνουνε νοήµατα
µε µίσχους κυκλαµίνων
αναλογίστηκα τις πίκρες σου
και σκέφτηκα πως δεν µπορεί
καµιά στεριά να τις χωρέσει.

Απόψε, καλέ µου πατέρα,

που τα άστρα µε κοιτάζουν προβληµατικά
γιατί παραξενεύτηκαν
απ' τα καµώµατα της µοίρας σου
αναλογίστηκα τις απολαύσεις σου
και σκέφτηκα πως δεν μπορεί
καμιά να τις χωρέσει δακτυλήθρα.

Απόψε, καλέ μου πατέρα,

που στέρεψε του λυχναριού το λάδι
που νιώθω να με πνίγει το σκοτάδι
αναλογίστηκα την καλοσύνη σου
και σκέφτηκα πως δεν μπορεί
κανένας ουρανός να τη χωρέσει…

Απόψε, καλέ μου πατέρα,
έρχομαι σαν πριν παιδί κοντά σου
κάθομαι στα κουρασμένα γόνατά σου
κι εσύ αρχίζεις να μου λες
τις ιστορίες τις παλιές…

"Η Τρίτη Απόφαση", 1988
που τα άστρα µε κοιτάζουν προβληµατικά
γιατί παραξενεύτηκαν
απ' τα καµώµατα της µοίρας σου
αναλογίστηκα τις απολαύσεις σου
και σκέφτηκα πως δεν μπορεί
καμιά να τις χωρέσει δακτυλήθρα.

Απόψε, καλέ μου πατέρα,
που στέρεψε του λυχναριού το λάδι
που νιώθω να με πνίγει το σκοτάδι
αναλογίστηκα την καλοσύνη σου
και σκέφτηκα πως δεν μπορεί
κανένας ουρανός να τη χωρέσει…Απόψε, καλέ µου πατέρα,
που τα άστρα µε κοιτάζουν προβληµατικά
γιατί παραξενεύτηκαν
απ' τα καµώµατα της µοίρας σου
αναλογίστηκα τις απολαύσεις σου
και σκέφτηκα πως δεν μπορεί
καμιά να τις χωρέσει δακτυλήθρα.

Απόψε, καλέ μου πατέρα,
που στέρεψε του λυχναριού το λάδι
που νιώθω να με πνίγει το σκοτάδι
αναλογίστηκα την καλοσύνη σου
και σκέφτηκα πως δεν μπορεί
κανένας ουρανός να τη χωρέσει…

Απόψε, καλέ μου πατέρα,
έρχομαι σαν πριν παιδί κοντά σου
κάθομαι στα κουρασμένα γόνατά σου
κι εσύ αρχίζεις να μου λες
τις ιστορίες τις παλιές…Απόψε, καλέ µου πατέρα,
που τα άστρα µε κοιτάζουν προβληµατικά
γιατί παραξενεύτηκαν
απ' τα καµώµατα της µοίρας σου
αναλογίστηκα τις απολαύσεις σου
και σκέφτηκα πως δεν μπορεί
καμιά να τις χωρέσει δακτυλήθρα.

Απόψε, καλέ μου πατέρα,
που στέρεψε του λυχναριού το λάδι
που νιώθω να με πνίγει το σκοτάδι
αναλογίστηκα την καλοσύνη σου
και σκέφτηκα πως δεν μπορεί
κανένας ουρανός να τη χωρέσει…

Απόψε, καλέ μου πατέρα,
έρχομαι σαν πριν παιδί κοντά σου
κάθομαι στα κουρασμένα γόνατά σου
κι εσύ αρχίζεις να μου λες
τις ιστορίες τις παλιές…Απόψε, καλέ µου πατέρα,
που τα άστρα µε κοιτάζουν προβληµατικά
γιατί παραξενεύτηκαν
απ' τα καµώµατα της µοίρας σου
αναλογίστηκα τις απολαύσεις σου
και σκέφτηκα πως δεν μπορεί
καμιά να τις χωρέσει δακτυλήθρα.

Απόψε, καλέ μου πατέρα,
που στέρεψε του λυχναριού το λάδι
που νιώθω να με πνίγει το σκοτάδι
αναλογίστηκα την καλοσύνη σου
και σκέφτηκα πως δεν μπορεί
κανένας ουρανός να τη χωρέσει…