"Να γιατί και σ’ εμάς απόψε όχι, απλώς, το δαιμονικό πρόσταγμα της ορμέμφυτης ποιητικής μούσας, αλλά προπάντων το χρέος προς την πανάρχαια μούσα της ποιήσεως κελεύει να συνοδοιπορήσουμε από τα αλαφροπερπατήματα μέχρι τα στέρεα βήματα και ώς τα ψηλότερα πετάγματα του Νίκου Πενταρά. Του ποιητή, που, (ας μου επιτραπεί το λογοπαίγνιο του ονοματεπώνυμού του),   δεν στόχεψε σε καμιά δοτή νίκη της πεντάρας με άνωθεν δάφνες επίσημων βραβεύσεων και εύφημες μνείες υποβολιμαίων κριτικών. Γιατί, όντας επί έτη βιβλιοκριτικός ο ίδιος, ήξερε τα τι και τα πώς…" 

(απόσπασμα από την ομιλία της φιλολόγου, συγγραφέως και κριτικού λογοτεχνίας Χρυσοθέμιδας Χατζηπαναγή, κατά την παρουσίαση του βιβλίου μου "ΣΕ ΦΟΝΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ", στις 29 Απριλίου 2015)