ΒΑΣΑΝΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ

Κάθεσαι

πίσω απ’ το παράθυρο του φθινοπώρου
και βασανίζεις την άνοιξη
Σου λέω
να ελευθερώσεις τα πουλιά
και να ταξιδέψεις μαζί τους
μέχρι την άκρη του ορίζοντα
Σου λέω
να δώσεις το σχήμα τους στα όνειρά σου
και τη φωνή τους στα τραγούδια σου
Ολόγυμνη
με πρόσωπο λεμόνι κατακίτρινο
κι αχτένιστα μαλλιά
έρχεσαι
φεύγεις και ξανάρχεσαι
Σου πλένω
με το δάκρυ μου το πρόσωπο
σε ντύνω
με τους στίχους μου
σου χτενίζω τα μαλλιά
μα πάλι φεύγεις
ολόγυμνη
με πρόσωπο λεμόνι κατακίτρινο
κι αχτένιστα μαλλιά
κάθεσαι
πίσω απ’ το παράθυρο του φθινοπώρου
και βασανίζεις την άνοιξη.