ΜΝΗΜΕΣ

Στον ήχο της βροχής

ξεφυλλίζω  τις μνήμες των άστρων
ανάμεσα στις ρωγμές του χρόνου
κι αποστηθίζω τη σιωπή τους.

Δακρυσμένες εικόνες

με χείλη σφραγισμένα
απ’ την παντάνασσα σιωπή
με ταξιδεύουν
στο σκυθρωπό βασίλειό τους.

ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ

                   Ι

Είναι γιατί το χαμόγελό σου
κάθε πρωινό ανοίγει διάπλατα
τις κουρτίνες του ήλιου
και τα βράδια τα  πέταλα του Έσπερου
που λέω την απουσία σου συνύπαρξη.

                  ΙΙ

Είναι γιατί τα βράδια του χειμώνα
ακούω στον ήχο της βροχής
το κλάμα σου
και μετρώ τα δάκρυά σου
στα πέταλα του Έσπερου
που λέω την απουσία σου συνύπαρξη.

ΒΑΣΑΝΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ

Κάθεσαι

πίσω απ’ το παράθυρο του φθινοπώρου
και βασανίζεις την άνοιξη
Σου λέω
να ελευθερώσεις τα πουλιά
και να ταξιδέψεις μαζί τους
μέχρι την άκρη του ορίζοντα
Σου λέω
να δώσεις το σχήμα τους στα όνειρά σου
και τη φωνή τους στα τραγούδια σου
Ολόγυμνη
με πρόσωπο λεμόνι κατακίτρινο
κι αχτένιστα μαλλιά
έρχεσαι
φεύγεις και ξανάρχεσαι
Σου πλένω
με το δάκρυ μου το πρόσωπο
σε ντύνω
με τους στίχους μου
σου χτενίζω τα μαλλιά
μα πάλι φεύγεις
ολόγυμνη
με πρόσωπο λεμόνι κατακίτρινο
κι αχτένιστα μαλλιά
κάθεσαι
πίσω απ’ το παράθυρο του φθινοπώρου
και βασανίζεις την άνοιξη.

ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΟΝΕΙΡΩΝ

Είναι κάποια όνειρα τις νύχτες
που σαν φυλακισμένοι αποδρούν από τον ύπνο τους
ταξιδεύουν μέχρι την άγρυπνη σιωπή τ’ ουρανού
σκουπίζουν από το φεγγάρι τα σημάδια  των δακρύων
και ξυπνούν τα  σήμαντρα των άστρων την αυγή.

ΤΑ ΠΕΝΤΑΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Κάθε φορά που διαβάζω τα πεντάγραμμα της μνήμης
ανακαλύπτω κάτι ξεθωριασμένους φθόγγους
που έχουν τη δύναμη ακόμα να μ' ανεβάζουν
μια νότα καρδιάς πιο πάνω απ' το σύμπαν
σημάδι πως κάποτε διαβήκαν από μέσα μου
 μελωδίες πολύ βαθιά οικείες κι αλληλέγγυες.

ΧΑΪΚΟΥ

1.
Στην τζαμαρία
κόκκινο γαρύφαλλο
κι εσύ απ’ έξω.

2.
Πλήθος τζιτζίκια
τζίτζι τζίτζι τζιτζιτζί
ήταν Κασάνδρες.     

   3.

Τριανταφυλλιές
μπουμπούκια στα κλωνάρια
γιατί αργείτε;

4.
Ωραία λόγια
μοιάζουν επικήδεια
φέρτε λιβάνι.

5.
Ένα λουλούδι
πεταμένο στη λάσπη
σε θυμήθηκα.
 
6.
Πέταγμα πουλιών
ζευγάρωμα ζαρκαδιών
χαίρε, ειρήνη.
 
7.
Αντί για φανούς
κρυφά μέσα στη νύχτα
άναβες στίχους.

8.
Γόρδιος δεσμός
βαθειά πληγή στα στήθια
Μέγας Χωρισμός.

    9.

Μέσα στη νύχτα
οι λέξεις βουβάθηκαν
άδειες οι στέρνες.

10.
Στα περιβόλια
ξεχείλιζες με στίχους
τις άδειες στέρνες. 

ΔΕΚΑ ΧΑΪΚΟΥ

1.
Σαν το τριζόνι
στο σκοτάδι τριγυρνάς
τρύπιο λυχνάρι.

2.
Δυο λυχναράκια
φως στις μαύρες νύχτες σου
ήτανε μάτια.

3.
Σ’ αετού φτερά
κεντούσες μ’ αστέρια
τα όνειρά σου.

4.
Μια πεταλούδα
σε πολύχρωμο κήπο
είχες καημό.

5.
Στα περιβόλια
ξεχείλιζες με στίχους
τις άδειες στέρνες. 

6.
Σε κούφια λόγια
φουσκωμένα μπαλόνια
έκλεινες τ’ αυτιά.

7.
Όνειρα κουπιά
τσακισμένα στα βράχια
και προχωρούσες.

8.
Διαμαντόπετρα
στη βέρα του έρωτα
η πανσέληνος.
 
9.
Άστρων πλημμύρες
τριζόνια μες στη νύχτα
τα όνειρά σου.

10.
Λευκό λουλούδι
τη ζωή σου ρήμαξες
μέσα στη λάσπη.