Κυριακή 28 Απριλίου 2013
Δευτέρα 8 Απριλίου 2013
ΚΑΙΡΟΣ Ν' ΑΚΟΥΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια άρχισε να επικρατεί ένας επίπλαστος πολιτισμός μαϊμού των πιο ανόητων πραγμάτων. Σχεδόν τίποτε πια δεν έχει πνευματική ευγένεια και μεταφυσική αρχή. Η άσκηση της αγάπης και του πόνου σιγά σιγά εξασθενεί. Και όλα αυτά, γιατί οι πλείστοι ζούσαν και εξακολουθούν ακόμα να ζουν σε άγνοια. Εκείνο, πιστεύω, που μπορεί να βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στη βελτίωση αυτής της κατάστασης είναι η αξιοποίηση των ανθρώπων του πνεύματος. Είναι καιρός, και επιβάλλεται όσο ποτέ άλλοτε, να επιστρατευτούν οι λογοτέχνες, οι μουσικοί, οι ζωγράφοι, οι ακαδημαϊκοί, όλοι γενικά οι άνθρωποι του πνεύματος, για να βοηθήσουν να βγουν οι άνθρωποι από την άγνοια και η κοινωνία μας από το τέλμα όπου βρίσκεται σήμερα. Να βοηθήσουν τους ανθρώπους να ξεχωρίζουν την πραγματική γνώση από την προπαγάνδα, με την οποία καθημερινά τους βομβάρδιζαν και εξακολουθούν να τους βομβαρδίζουν οι επιτήδειοι κερδοσκόποι και καιροσκόποι, για να τους έχουν υποχείριους.
Οι άνθρωποι του πνεύματος, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν ξεπίτηδες παραμεριστεί ή υποχρεώθηκαν σε αυτοαπομόνωση, για να διευκολυνθούν όλοι αυτοί οι επιτήδειοι κερδοσκόποι να επιβληθούν μέσα από τη διαφήμιση και την προπαγάνδα στους ανύποπτους συνανθρώπους τους, με απώτερο στόχο να τους εκμεταλλεύονται, είναι καιρός να αξιοποιηθούν άμεσα. Να αρχίσουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και επικοινωνίας να τους προβάλλουν, για να ακούγεται και η δική τους φωνή και όχι να εξακολουθήσει να πνίγεται μέσα στα σκουπίδια που εκσφενδονίζονται από παντού και χάνονται ανάμεσα στους ρύπους που εκπέμπονται από παντού. Αν δεν συμβεί αυτό, τότε πολύ φοβάται ότι οδεύουμε ολοταχώς σε ναυάγιο. Ανεξάρτητα, όμως από το τι πιστεύω, ευχή μου και προσευχή μου είναι όλα να πάνε καλά και οι άνθρωποι σιγά σιγά να επανέλθουν σε συνθήκες ζωής, όπως αυτές καθορίζονται από την ανθρώπινή τους φύση και όχι όπως τις καθορίζουν οι επιτήδειοι κερδοσκόποι και καιροσκόποι, για να τους υποδουλώσουν.
Τρίτη 2 Απριλίου 2013
Η ΘΥΣΙΑ
ΤΗΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ
Ποτέ ο άνεμος δεν ήταν ευνοϊκός
για το θαλασσόδαρτο σκαρί της Ιφιγένειαςούτε ποτέ υπήρξαν φιλικά γι’ αυτή
τα λευκά πανιά των γλάρων
πατέρα δεν γνώρισε
η μάνα της την εγκατέλειψε
για τα μάτια του εραστή της
κανένας μάντης δεν προμήνυσε
το φύσημα ούριου ανέμου
με τη θυσία της
ούτε ποτέ η Τροία ήταν ο προορισμός της
αιώνες μόνη έψαχνε
να βρει απάνεμο λιμάνι
μακριά απ’ την οργή του Ποσειδώνα
και το θυμό του Αιόλου
μέχρι που ήρθαν οι Τρώες
με το πειρατικό καράβι τους
κι αφού κούρσεψαν
τους θησαυρούς των Ατρειδών
που είχε φυλαγμένους
στ’ αμπάρια του σκαριού της
την αιχμαλώτισαν
και την οδήγησαν στην Τροία
όπου τη θυσίασαν
στον άνομο βωμό του Μαμωνά τους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)